ارتقا لپ تاپ را مثل یک تعمیرکار حرفه ای انجام دهید

ارتقا لپ تاپ شامل تعویض قطعات زیر می‌شود:

• حافظه اصلی (رم لپ تاپ)
• درایو ذخیره اطلاعات که ممکنه به صورت یک هارد SSD 2.5 اینچی یا SSD mSATA و یا M.2 باشد.
• حافظه جانبی. (معمولاً یک هارد 2.5 اینچ هست و فقط در مدل‌های بزرگتر وجود دارد).
• پک باتری
• کارت وایرلس/ بلوتوث

در مقابل، در فرایند ارتقا لپ تاپ نمی‌توان قطعات زیر را تعویض کرد:

• پردازنده (سی‌پی‌یو)
• تراشه گرافیکی (GPU)

در این راهنمای ارتقا لپ تاپ، برای هر قطعه بخش خاصی در نظر گرفتیم و چگونگی ارتقای هر قطعه را در بخش مربوط به آن توضیح می دهیم.

ما راجع به قطعاتی از لپ‌تاپ‌ها که معمولاً اختصاصی هستند یا نمی‌توان درباره آنها توصیه کلی ارائه داد، صحبت نمی کنیم. (مثل نمایشگر، کیبورد و تاچ پد). برای بعضی مدل ها و بسته به در دسترس بودن قطعه مورد نظر، امکان جایگزینی این قطعات وجود دارد. اما تقریباً همه این موارد، زیر مجموعه تعمیر محسوب می‌شوند، نه ارتقا. (یعنی شما قطعه معیوب را با یک قطعه سالم مشابه جایگزین می‌کنید).

ابزارهای مورد نیاز برای ارتقا لپ تاپ

توصیه می‌شود قبل شروع، راهنمای تعمیر را در سایت پشتیبانی لپتاپ پیدا کرده که روش ارتقا قطعات در آن مشخص هست. البته ارتقا بیشتر نوت بوک‌ها راحت است. همچنین برای مدل‌های مشهور، ویدیوهای تعمیر حرفه ای یا آماتور در یوتیوب وجود دارد. البته باید نسبت به تخصص و مهارت منتشر کننده ویدیو مطمئن باشید و اینکه مدل لپتاپ شما با مدلی که در ویدیو تعمیر شده، دقیقاً یکسان باشد. همانطور که اشاره شد، ارتقا لپ‌ تاپ با ریسک های خاصی همراه هست. پس قبل انجام این کار، تحقیقات لازم انجام دهید.

برای ارتقا خیلی لب تاپ ها فقط به چند پیچ‌گوشتی ستاره ای یا تورکس در ابعاد مختلف نیاز دارید. اگر راهنمای لپ‌ تاپ در دسترس نیست، برای تعیین پیچ‌گوشتی مناسب، کافیست پشت دستگاه را بررسی نمایید. برای راحت تر شدن تعمیر بیشتر لپ تاپ‌ها، قطعات با پیچ‌هایی با اندازه‌های یکسان متصل می‌شوند.

هرگز سعی نکنید پیچ را با یک پیچ‌گوشتی متفاوت باز کنید. چون در این صورت، احتمال خراب شدن و هرز شدن آن وجود دارد که مشکل بسیار بزرگتری خواهد بود.

مراحل دسترسی به داخل لپ تاپ

مراحل کلی دسترسی به داخل لپ تاپ، عبارتند از:

• لپ تاپ را خاموش کرده و از برق بکشید. درب لبتاپ را ببندید.
• لپ‌تاپ را به پشت، روی یک میز یا سطح صاف محکم دیگر قرار دهید. برای پیشگیری از خش افتادن لپتاب، زیر دستگاه یک حوله یا پارچه نرم پهن کنید.
• پیچ های پشت لپ‌ تاپ را به آرامی باز نمایید. سپس قاب پشت را بردارید.
• اگر شاسی با گیره وصل هست یا به سختی باز می‌شود، می‌توانید از یک کارت بانکی یا ابزار پلاستیکی مخصوص استفاده نمایید.
• حالا پنل و پیچ ها را کنار بگذارید.

پیچ ها را گم نکنید!

می‌توانید پیچ ها را داخل سینی یا ظرف های کوچک قرار دهید. (یکی برای پیچ‌های بیرونی و یکی برای پیچ‌های داخلی). بعضی لب تاپ ها با پیچ‌های مهارداری ساخته می‌شوند که پس از شل شدن، از پنل خارج نمی شوند. طول پیچ ها هم متفاوت هست؛ پس وقتی با آنها کار می‌کنید، مراقب باشید تا مثلاً پیچ های خیلی بلند را در حفره‌های اشتباه قرار ندهید. (چون یا متصل نمی‌شوند یا به دستگاه آسیب می رسانند). همچنین بهتره برای پیشگیری از گم شدن آنها، از یک سینی مغناطیسی مخصوص استفاده فرمایید.

اگر طول پیچ‌هایی که با آنها کار می‌کنید متفاوت هست، می‌توانید آنها را بر اساس محل اتصال در لب تاپ، روی یک کاغذ قرار دهید. (می‌توانید یک طرح کلی از پشت لپتاپ روی کاغذ کشیده و سپس پیچ ها را بر اساس محل اتصال روی کاغذ قرار دهید).

نکته: همه قطعاتی که باز یا تعویض می‌کنید نگه دارید! اگر در آینده، نیاز به استفاده از خدمات گارانتی داشتید، اول باید قطعات اصلی نصب نمایید تا اگر شرکت، تصمیم به تعمیر یا جایگزینی قطعات گرفت، قطعات جدید شما در این فرایند گم نشوند. (اگر تصمیم گرفتید قطعات را دور بیندازید، برای انجام این کار به اصول دور انداختن و بازیافت قطعات الکترونیکی توجه داشته باشید).

بعد از باز کردن لب تاپ، در ادامه چگونگی تعویض و ارتقا قطعات مختلف را بررسی می کنیم.

ارتقا رم لپ‌تاپ

رم (حافظه ای با دسترسی تصادفی)، جزء قطعاتی هست که معمولاً امکان ارتقا آن هست. با اضافه کردن رم بیشتر، سرعت انجام همزمان چند کار و واکنش لپ‌ تاپ افزایش پیدا می‌کند.

اما شرکت‌های تولید کننده لب تاپ، روز به روز بیشتر از رم لحیم شده استفاده می‌کنند. به خصوص برای لپتاپ‌های ظریف و نازک. این روش باعث می‌شود ارتقا رم ممکن نباشد. برای تشخیص اینکه حافظه لپتاپ لحیم هست یا خیر، مشخصات آن را بخوانید. اگر نوع حافظه با دو حرف LP شروع می‌شود، مثل LPDDR3 یا LPDDR4X، این یعنی حافظه لحیم شده.

در مقابل، اگر لپتاپ شما خشاب SODIMM دارد، امکان ارتقا رم لپ تاپ خواهید داشت. (SODIMM، ماژول‌های رم مخصوص لپ‌تاپ هستند که نسبت به ماژول‌های DIMM کلاسیک موجود در کامپیوترهای معمولی، طول کوتاه تری دارند). در دفترچه راهنما یا برگه مشخصات کامپیوتر، تعداد خشاب‌های حافظه (معمولاً یک یا دو عدد است)، نوع و سرعت رم (DDR4-2666، DDR4-3200 و غیره)، تعداد پین (DDR4 260 پین دارد) و حداکثر رم قابل پشتیبانی بر حسب گیگابایت (GB) مشخص هست.

اپلیکیشن هایی مثل HWiNFO64 هم می‌توانند چنین توضیحاتی به همراه میزان رم لپ‌تاپ مشخص کنند. یا اینکه می‌توانید از اسکنر سیستم این سایت استفاده فرمایید که کار کردن با آن راحت تر هست. ماژول رمی که برای لپتاپ می خرید، باید با این مشخصات هم‌خوانی داشته باشد. مثلاً اگر لپ‌تاپ شما رم DDR4 دارد، رم DDR4 بخرید.

نکاتی در مورد ارتقای رم

برای ارتقا رم لپ تاپ، این نکات را در نظر داشته باشید:

• نحوه استفاده و کاربرد مورد نظر شما از لپ‌ تاپ، میزان حافظه مورد نیاز را مشخص می‌کند. حداقل رم برای یک لپتاپ مک یا ویندوز که سرعت عمل خوبی داشته باشد، 8 گیگابایت هست. اما با داشتن 16 گیگابایت رم، سرعت اجرای همزمان چند کار به میزان چشمگیری افزایش پیدا می‌کند. بعضی لب تاب‌ها، برای استفاده های خیلی خاص از 32 یا 64 گیگابایت رم هم پشتیبانی می‌کنند.
• هر اسلات SODIMM یک ظرفیت ماژول مشخص دارد که نباید از آن فراتر بروید. در غیر این صورت، رم روی چنین ماژولی عمل نخواهد کرد. (مثلاً، اگر هر اسلات حداکثر از یک SODIMM 16 گیگابایتی پشتیبانی کند، نمی‌توانید 2 ماژول SODIMM 32 گیگابایتی روی آن متصل نمایید). همچنین برای رسیدن به بهترین نتایج، از ماژول‌هایی با سرعت یکسان استفاده نمایید.
• اگر لپتاپ شما دو اسلات برای SODIMM دارد اما فقط یکی از آنها اشغال هست، می‌توانید به راحتی یک ماژول دیگر روی اسلات بعدی نصب نمایید. لازم نیست ظرفیت دو ماژول یکسان باشد. مثلاً، می‌توانید یک ماژول 8 گیگابایتی به همراه یک ماژول 4 گیگابایتی نصب کرده تا به حجم 12 گیگابایت برسید. اما سرعت پیک دو ماژول باید یکسان باشد (مثل DDR4-2666). اگر اسلات‌ها پر هست و لازم دارید هر دو ماژول را عوض کنید، برای رسیدن به حداکثر کارایی و سازگاری، حافظه هایی با سرعت و ظرفیت مشابه بخرید. (مثلاً دو ماژول 8 گیگابایتی). باز هم همانطور که اشاره شد، توصیه‌های مطرح شده توسط سازنده لپ تاپ در زمینه ظرفیت و سرعت حافظه را پیروی فرمایید.

مراحل ارتقا رم لپ تاپ

فرایند ارتقا حافظه در هر لب تاپی متفاوت هست. اگر دفترچه لپ‌ تاپ دارید، از آن استفاده نمایید؛ در غیر این صورت مراحل کلی زیر را دنبال فرمایید.

اول، اسلات‌های SODIMM را روی مادربرد پیدا کنید. لپ‌تاپ عکس زیر، دو اسلات دارد که در هر کدام یک ماژول حافظه نصبی؛ یکی از ماژول‌ها آزاد شده و آماده حذف است.

برای حذف ماژولی که از قبل متصل هست، گیره‌ها را با انگشت شست، به دو طرف بکشید. ماژول رم، با یک زاویه خاص بیرون می آید. دو طرف ماژول را با انگشت شست و اشاره گرفته، به آرامی در جهت زاویه آن بیرون بکشید. باید بتوانید با کمترین تلاش، ماژول را آزاد نمایید.

ماژول های جدید هم به همین روش متصل می‌شوند. بریدگی هایی که در طرفین ماژول قرار دارند، باعث شده که فقط امکان نصب ماژول در یک جهت وجود داشته باشد. (از لمس پین‌های طلایی خودداری نمایید چون ممکنه چربی از انگشت شما به ماژول‌های رم منتقل شده و در عملکرد آن اختلال ایجاد کند). ماژول را محکم اما به آرامی فشار دهید تا وقتی که متوقف شود. (باید بتوانید پین های طلایی را ببینید). سپس بالای ماژول را به پایین فشار دهید تا وقتی که گیره ها، ماژول را محکم کنند. از فشار آوردن به ماژول رم خودداری فرمایید. اگر ماژول بیشتر حرکت نمی‌کند، متوقف شده و بعد از نصب و جایگذاری درست، دوباره امتحان نمایید.

تست و پیکربندی رم

پس از سرهم کردن دوباره لپتاپ، ممکنه چند ثانیه طول بکشد تا لپتاپ، رم جدید را شناسایی کند. (احتمالاً در این فرایند، صدای بیپ می شنوید). برای اطمینان از اینکه رم جدید سیستم شما مشکلی ندارد، بهتره تست‌هایی مثل Memtest86+ با یک فلش اجرا کنید که معمولاً چند ساعتی زمان می‌برد. ویندوز 10 هم یک ابزار مخصوص برای عیب یابی از حافظه دارد. برای پیدا کردن این ابزار، عبارت memory test را در منوی استارت جستجو فرمایید.

ارتقا حافظه دائم (هارد و SSD)

بعد از اضافه کردن حافظه، گام مهم دیگری که برای ارتقا لپ‌ تاپ انجام می‌شود، افزایش ظرفیت حافظه داخلی هست. یک حافظه جدید می‌تواند ظرفیت و سرعت سیستم را افزایش دهد. به خصوص اگر هارد قدیمی را با یک SSD جدید جایگزین نمایید. در واقع، با جایگزین نمودن SSD به جای هارد سنتی، افزایش سرعت چشمگیری را تجربه خواهید کرد.

انواع هارد

درایوهای ذخیره اطلاعات در لپ‌تاپ‌ها، یکی از چهار نوع زیر را دارند:

• M.2 SSD که در اسلات M.2 متصل می‌شود (با گذرگاه ساتا یا PCI Express کار می‌کند).
• SSD یا هارد 2.5 اینچی (با گذرگاه ساتا کار می‌کند).
• SSD mSATA که با اسلات mSATA که حالا نسبتاً قدیمی شده کار می‌کند (از طریق گذرگاه ساتا).
• حافظه eMMC یا SSD لحیم هست. (معمولاً حافظه eMMC در لپ‌تاپ‌های ارزان تر هست و هیچ کدام قابل ارتقا نیستند).

فرمت M.2 از اواخر دهه 2010 میلادی در لپ‌تاپ‌ها متداول تر شده. در شکل زیر یک نمونه از چنین رمی مشاهده می‌کنید.

حافظه های M.2 SSD مورد استفاده در لپ تاپ ها، ابعاد و طول های مختلفی دارند. از 42 میلیمتر گرفته (M.2 نوع 2242) تا 80 میلیمتری (M.2 نوع 2280) که مدل دوم، پرکاربردتر است.

مدل پرکاربرد بعدی، 2.5 اینچی می‌باشد که ابتدا برای هارد استفاده می شد و حالا در SSD ها کاربرد دارد.

امروزه استفاده از هارد 2.5 اینچ در لپ تاپ‌ها بسیار کمتر شده، چون کم کم هاردها از رده خارج شده و حافظه های M.2 ارزان تر می‌شوند. (و برای نصب در لپ تاپ‌های باریک امروزی، جای کمتری اشغال می‌کنند). فرم فاکتور دیگری که به آن اشاره شد، mSATA می‌باشد که قبل از فرم فاکتور M.2 پرکاربرد بود. این فرم فاکتور چند سالی هست در لپ‌تاپ‌ها استفاده نمی‌شود. اما هنوز هم در لپ تاپ‌های قدیمی تر دیده می‌شود (البته اگر سیستم شما نیاز به چنین درایوی دارد، هنوز هم می‌توانید آنها را پیدا کنید).

نحوه تشخیص نوع هارد به کار رفته در لپ تاپ

برای تشخیص نوع هارد به کار رفته در لپتاپ خودتان، می‌توانید از دفترچه راهنمای لپ‌تاپ کمک بگیرید یا پنل پشت را باز کرده و نوع هارد فعلی را بررسی نمایید. دقت داشته باشید که ممکنه روی هارد، یک هیت سینک (گرماگیر) قرار گرفته باشد. اگر نمی‌توانید هارد را به راحتی ببینید، ممکنه هارد شما از نوع تراشه‌های لحیم شده غیر قابل ارتقا باشد که زیر سایر قطعات متصل می‌شود. در بعضی مدل ها هم ممکنه مادربرد و اسلات M.2 از زیر صفحه کلید قابل دسترس باشند نه پنل پایینی. به همین دلیل، دسترسی به دفترچه راهنما یا ویدیوهای آموزشی مخصوص لپتاپ خودتان می‌تواند کمک زیادی به شما کند.

توجه: خود درایو بوت eMMC، قابل ارتقا نیست. بنابراین، اگر متوجه شدید لپ‌تاپ شما با چنین درایوی ساخته شده، نیازی به بررسی بیشتر وجود ندارد.

اگر لپ‌تاپ هارد M.2 دارد، بررسی کنید که این هارد با گذرگاه قدیمی ساتا کار می‌کند یا گذرگاه جدیدتر پی‌سی‌آی اکسپرس. خرید SSD را بر اساس همین اطلاعات انجام دهید. باید طول درایو جدید هم با درایو قبلی برابر باشد. (اگر دچار تردید شدید، شماره مدل درایو را جستجو نمایید که معمولاً روی آن چاپ می‌شود).

یکی از نکات موجود درباره هاردهای SSD M.2 امروزی که با رابط پی‌سی‌آی اکسپرس کار می‌کنند، این است که بررسی نمایید، لپ‌تاپ شما با درایو پی‌سی‌آی اکسپرس 3 کار می‌کند (که بسیار محتمل است) یا پی‌سی‌آی اکسپرس 4 (که کمیاب تر است). هارد نسخه 4 روی لپ تاپی با نسخه 3 کار می‌کند؛ اما با سرعتی کمتر. بنابراین، بهتره نسخه درایو و لپ‌تاپ یکسان باشد.

نکاتی در مورد تهیه هارد mSATA و هارد 2.5 اینچی

خریداران درایوهای mSATA و 2.5 اینچی، نیازی به نگرانی درباره طول یا رابط هارد ندارند. چون همه این درایو‌ها، با استاندارد ساتا کار می‌کنند. اگر در لپتاپ شما، هارد 2.5 اینچی قرار دارد، می‌توانید آن را با یک هارد 2.5 اینچ پرظرفیت تر یا یک SSD 2.5 اینچی جایگزین نمایید. بدون شک، درایو SSD نسبت به هارد معمولی سرعت بیشتری دارد. تنها نکته ای که باید به آن دقت فرمایید، ضخامت درایو 2.5 اینچ هست. (برای لب تاپ‌های جدید، مشکل آفرین نیست). لپ‌تاپ‌های جدیدتری که محل اتصال خشاب 2.5 اینچ دارند، معمولاً یک ارتفاع فضای 7 میلی متری برای نصب درایو دارند. این فضا در بعضی لپ تاپ‌های قدیمی تر به 9.5 میلیمتر می رسد و برای پر کردن فضای اضافه، از یک اسپیسر (یا فاصله گذار) 7 تا 9.5 میلی متری استفاده فرمایید.

نحوه نصب هارد جدید

حالا به مرحله نصب می رسیم. قبل از جایگزینی درایو اصلی ذخیره اطلاعات، بهتره از اطلاعات آن پشتیبان گیری کنید. همچنین ممکنه نیاز داشته باشید سیستم عامل را روی درایو جدید متصل کنید که این نکات را در سایر مطالب سایت پوشش می دهیم.

ما برای ارتقا لپ تاپ کار را با درایو‌‌های 2.5 اینچی شروع می کنیم. (و بعد به M.2 و mSATA می پردازیم). گاهی اوقات، این درایوها در یک براکت مخصوص متصل می‌شوند که به چهار گوشه درایو متصل می‌شود. این براکت، به لپ‌تاپ پیچ می‌شود و در این حالت، اول باید این آنها را باز کنید. بعد از باز کردن براکت، نوبت به باز کردن درایو قدیمی از کانکتور آن می رسد. کافیست کانکتور را به آرامی کشیده و از یک سمت به سمت دیگر حرکت دهید.

همچنین ممکنه خود براکت هم با پیچ به درایو متصل باشد. در این صورت، آنها را هم باز کنید. درایو قدیمی را کنار بگذارید. سپس برای اتصال درایو جدید، مراحل قبل را از انتها به ابتدا تکرار نمایید. اول براکت را به درایو وصل کنید. سپس کانکتور را وصل کرده و بعد براکت را روی لپتاپ متصل نمایید.

آموزش نصب درایو M.2 یا mSATA

اتصال درایو M.2 یا mSATA آسان تر است. بعد از باز کردن پیچ نگهدارنده (برای درایوهای mSATA معمولاً 2 عدد است)، لبه درایو را که پیچ به آن وصل شده، چند میلی متری بالا بکشید. (5 تا 20 میلی متر). سپس درایو را به آرامی بیرون بکشید.

هنگام نصب درایو جدید، آن را در همان زاویه (5 تا 20 میلیمتر افقی) قرار داده و به آرامی فشار دهید تا وقتی که پین‌های طلایی پایین آن ناپدید شوند. (از لمس پین ها خودداری کنید). سپس، سر درایو را به پایین فشار دهید تا وقتی که حفره نگهدارنده، با حفره پیچ در یک محل قرار بگیرد و بعد پیچ (ها) را بپیچید.

توجه: برای پیچ M.2 باید از یک پیچ‌گوشتی فیلیپس سرنازک استفاده کنید. پیچ‌گوشتی مغناطیسی برای اتصال چنین پیچ‌هایی کمک زیادی به شما می‌کند. چون این پیچ ها کوچک هستند و خیلی راحت بین قطعات لپ‌تاپ یا روی فرش گم می‌شوند.

آیا امکان ارتقا سی‌پی‌یو یا کارت گرافیک لپ‌تاپ وجود دارد؟

از اوایل دهه 2010 میلادی، در لپ‌تاپ‌ها به جای سی‌پی‌یوی سوکتی از سی‌پی‌یوی لحیم شده استفاده می‌شود که ارتقا آنها غیرممکن است. تنها استثناء در این زمینه، لپ‌تاپ های گیمینگی هستند که با پردازنده کامپیوتر ساخته می‌شوند مثل Alienware Area-51m. به غیر از چنین مواردی، ارتقا سی‌پی‌یو ممکن نیست.

برای اطمینان، می‌توانید مدل پردازنده سیستم خودتان را جستجو فرمایید. اگر پردازنده با سوکت BGA نصب شده، این یعنی پردازنده لحیم هست و امکان ارتقا آن وجود ندارد.

آیا می توان کارت گرافیک لپ تاپ را هم ارتقا داد؟

مثل سی‌پی‌یو، معمولاً امکان ارتقا GPU هم در لب تاب‌ها وجود ندارد. بیشتر نوت بوک‌های معمولی با پردازنده‌های گرافیکی کار می‌کنند که کاملاً در پردازنده اصلی ادغام هست. مثل گرافیک UHD اینتل، گرافیک Iris Xe یا گرافیک Radeon شرکت ای‌ام‌دی. ارتقا چنین تراشه‌هایی ممکن نیست چون یکی از اجزای همیشگی پردازنده و مادربرد هستند.

لپتاپ‌های گیمینگ و سایر سیستم‌های همراهی که با چی‌پی‌یوی اختصاصی انویدیا یا ای‌ام‌دی کار می‌کنند هم تقریباً غیر قابل ارتقا هستند. چون GPU چنین لپ تاپ‌هایی به مادربرد لحیم شده. برای موارد نادری که یک GPU ماژولار دارند، امکان نصب GPU به غیر از مدل اصلی وجود ندارد. (به دلیل تفاوت‌های گرماگیر، پیکربندی شاسی و یا مصرف برق).

این نکته برای لپتاپ هایی که با استاندارد MXM انویدیا کار می کردند هم صدق می‌کند. کارت‌های MXM، اشکال و طرح‌های مختلفی داشتند و کارت‌های تولید برندهای مختلف، با هم سازگار نبودند. بعلاوه، قیمت آنها زیاد بود. این کارت‌ها با این هدف طراحی شده بودند که تولید کنندگان لب تاپ، امکان تغییر و ادغام آنها فراهم کرده باشند. البته نه توسط مشتری بلکه هنگام فروش. هر از گاهی، چنین کارت‌هایی در بازار پیدا می‌شوند.

با وجود تمام این نکات و محدودیت‌ها، اگر لپ‌تاپ شما پورت تاندربولت 3 یا 4 دارد، می‌توانید GPU آن را ارتقا دهید. در چنین مواردی، امکان نصب یک GPU اکسترنال (eGPU) مثل ریزر کور ایکس کروما وجود دارد که می‌توانید در آنها، یک GPU کامپیوتری پی‌سی‌آی اکسپرس دلخواه متصل نمایید.

جایگزین کردن باتری لپ تاپ

در گذشته، بیشتر لپ‌تاپ‌ها باتری‌های قابل جابجایی داشتند که می‌توانستید آنها را بدون نیاز به ابزار خاصی بردارید. در حال حاضر فقط چند مدل لپتاپ خاص این ویژگی را دارند اما باز هم امکان ارتقا باتری وجود دارد. با این کار، می‌توانید عمر مفید لپتاپ را افزایش دهید.

معمولاً باتری لپ‌تاپ ها چند صد سیکل بیشتر عمر نمی‌کنند. اگر ماندگاری شارژ لپ‌تاپ شما به اندازه قبل نیست، ممکنه زمان تعویض باتری رسیده باشد. همچنین اگر باتری لپ تاپ، با وجود اتصال به برق شارژ نمی‌شود یا ورم کرده، این کار را انجام دهید. البته پیش از تعویض این قطعه، پیشنهاد می کنیم روش‌های افزایش عمر باتری لپ تاپ را امتحان کنید. شاید با این روش‌ها بتوانید عمر باتری را تا حدودی افزایش دهید.

بهتره یک باتری اصل از تولید کننده لپ‌تاپ خودتان بخرید. ممکن است محصولات سایر شرکت‌ها، با استانداردهای مشابه طراحی نشده باشند و یا ظرفیت و قابلیت‌های باتری اصلی را نداشته باشند. قطعاً خریدن باتری اصلی، ارزش صرف زمان و هزینه را دارد.

چگونه می توان باتری قدیمی را جدا کرد؟

در رابطه با فرایند تعویض، لازم به ذکره که باتری بیشتر لپ‌تاپ‌های امروزی، به بدنه متصل هست و این یعنی برای برداشتن این قطعه، همانطور که اشاره شد، پشت لپتاپ را باز کنید. معمولاً پیدا کردن باتری راحت است. در شکل زیر هم باتری بخش زیادی از شاسی را به خود اختصاص داده.

با دقت نگاه کنید که باتری چطور به مادربرد وصل شده. همانطور که در شکل مشاهده می‌کنید، معمولاً باتری با یک کانکتور خاص به مادربرد وصل می شود. (به توضیحات مفید مربوط به شیوه کشیدن کابل دقت کنید. معمولاً این توضیحات برای هر لپ تاپی متفاوت است؛ اما این تصویر برای درک کلی این فرایند، مفید است).

علاوه بر باز کردن کانکتور، باید قبل برداشتن باطری، همه پیچ‌های نصب شده آن را باز کنید. این پیچ‌ها را از سایر پیچ‌هایی که احتمالاً قبلاً باز کرده اید جدا کرده و اگر از نظر طول متفاوت هستند، روی طرح لپ‌تاپ که قبلاً کشیده بودید، قرار دهید. ممکنه سیم‌های دیگری هم اطراف باتری قرار داشته باشند. مراقب باشید که این سیم‌ها را نکشید و روی آنها فشار وارد نکنید. بعداً باید این سیم‌ها را دوباره به همین صورت نصب نمایید. گرفتن عکس قبل و بعد از پشت لپ‌تاپ هم می‌تواند بسیار مفید باشد.

چگونه باید باتری لپ تاپ را نصب کنم؟

مراحل نصب باتری جایگزین، دقیقاً برعکس مراحل بالا است. اول مسیر سیم‌های اطراف باطری را مشخص کرده، سپس باتری را در محل خودش قرار داده و پیچ کنید. در نهایت، کانکتور باتری را وصل کنید. باز هم همانطور که اشاره شد، از اعمال فشار خودداری فرمایید.

پس از بستن مجدد پنل پشت لپ‌تاپ و وصل کردن دستگاه به برق، باید لامپ نشان دهنده شارژ دستگاه روشن شود. در این مرحله می‌توانید از لپ‌تاپ استفاده فرمایید. برای تست کرد